Su kıtlığı, kentsel ve tarımsal su kullanımı arasındaki rekabetin sıklıkla tartışmaya yol açtığı Aguascalientes'te acil bir sorundur. Son eleştiriler, bölgenin su kaynaklarının %80'ini tükettikleri iddiasıyla çiftçilere odaklanmıştır. Ancak, tarım liderleri bu algının su kullanımı, dağıtımı ve sürdürülebilirlik hakkındaki temel gerçekleri göz ardı ettiğini savunmaktadır.
Sulama Bölgesi Kullanıcıları Derneği başkanı Francisco Ruvalcaba Marín, tarımın önemli miktarda su gerektirdiğini ancak bunun çoğunun çevreye yeniden entegre edildiğini açıklıyor. "Suyun tamamı boşa gitmiyor," diye vurguluyor. "Bazıları buharlaşıp su döngüsüne geri dönerken, önemli bir kısmı toprağa sızarak akiferleri yeniden dolduruyor."
Sulama Bölgesi 01'den gelen veriler bu iddiayı destekliyor. 2023'te bölge 10 hektarlık tarım arazisini sulamak için 4,000 milyon metreküp su kullandı. Buna karşılık, Aguascalientes şehri kentsel ihtiyaçları için 100 milyon metreküp su tüketti; bu da tarımdan 10 kat daha fazla. Bu, tarım arazilerinin temel gıda kaynaklarını üretirken şehrin tükettiği suyun çok küçük bir kısmını kullandığını ortaya koyuyor.
Ayrıca damla sulama (yerel olarak damla sulama olarak adlandırılır) gibi gelişmiş sulama teknikleri kafa bandı), su israfını azaltmaya yardımcı olmuştur. Bu yöntemler, suyun doğrudan bitki köklerine iletilmesini sağlayarak buharlaşma veya akış yoluyla kayıpları en aza indirir. Çiftçiler ayrıca tarımın, yeraltı suyu seviyelerini sabit tutan toprak infiltrasyonu yoluyla dolaylı olarak akifer sürdürülebilirliğini desteklediğini vurgulamaktadır.
Eleştirmenler, tarımın su kullanımını gıda güvenliğiyle dengelemedeki rolünü sıklıkla göz ardı eder. Gıda ve Tarım Örgütü'ne (FAO) göre, verimli sulama sistemleri yalnızca ürün verimine değil, aynı zamanda su kaynaklarının uzun vadeli sürdürülebilirliğine de katkıda bulunur. Aguascalientes çiftçileri, sürdürülebilirliğe olan bağlılıklarını göstererek bu tür sistemleri benimsemede ilerleme kaydediyor.
Aguascalientes'te su kullanımıyla ilgili tartışma, tarımsal verimlilik ve çevresel sürdürülebilirliğin daha geniş bağlamını dikkate almalıdır. Çiftçiler, su israfını azaltan ve akiferin yeniden doldurulmasını destekleyen uygulamaları hayata geçirirken gıda üretiminde hayati bir rol oynarlar. Kentsel ve tarımsal bakış açıları arasındaki boşluğu kapatmak, bu katkıları kabul etmeyi ve paylaşılan su kaynaklarını yönetmek için iş birlikçi çözümleri teşvik etmeyi gerektirir.